Jak założyć pasiekę?

Wielu z nas marzy o miodzie z własnej pasieki. Są również wśród nas tacy, którzy czytając o zjawisku masowego ginięcia pszczół podejmują decyzję o posiadaniu pszczół w celu ich ochrony. Niektórzy zauważają brak owadów zapylających w przydomowym ogrodzie i chcąc rozwiązań problem braku zadowalających plonów myślą o własnych ulach. Niezależnie od motywacji, aby zrealizować to zamierzenie trzeba założyć pasiekę i zostać pszczelarzem. Posiadanie pasieki nie jest tożsame z byciem pszczelarzem. Pszczelarz to odpowiedzialny, świadomy, opiekun pszczół. Miedzy innymi tym właśnie my pszczelarze różnimy się od naszych poprzedników, czyli bartników. Opiekuńcza rola bartników sprowadzała się właściwie do budowania kolejnych barci (otworów w drzewach, w których mogły gnieździć się kolejne roje pszczół) oraz ich zabezpieczania przed intruzami (najczęściej niedźwiedziami). Bartnik odbierał oczywiście również nadwyżki miodu oraz wosku, co stanowiło jego korzyść i zysk z bycia bartnikiem. Praca współczesnych pszczelarzy jest o wiele bardziej złożona, a hodowla pszczół stała się wyrafinowaną sztuką. Założenie pasieki jest prostą czynnością, utrzymanie jednak rodzin pszczelich w dobrej kondycji przygotowanie ich do okresu zimy i doprowadzenie do szczęśliwego przezimowania bez odpowiedniego przygotowania jest bardzo trudne, lub wręcz niemożliwe. Aby zostać pszczelarzem należy przede wszystkim dobrze poznać biologię pszczół, podstawowe zasady gospodarki pasiecznej oraz obserwować własne rodziny pszczele.

Zakładanie pasieki można podzielić na kilka etapów:

• zdobycie wiedzy z zakresu biologii pszczół oraz gospodarki pasiecznej
• pierwszy kontakt z pszczołami
• wybór, zakup i przygotowanie podstawowego sprzętu
• wybór oraz zakup uli
• wybór oraz przygotowanie pasieczyska, czyli miejsca ustawienia pasieki
• zakup i transport pszczół
• zasiedlenie uli

Najpewniejszym źródłem wiedzy jest bardzo bogata literatura pszczelarska oraz warsztaty, kursy i szkolenia umożliwiające bezpośredni kontakt z pszczelarzami praktykami i profesjonalnymi hodowcami.

Pierwszy kontakt z jadem pszczelim najlepiej przeżyć w obecności doświadczonego pszczelarza w jego pasiece i pod jego opieką. W przypadku wystąpienia uczulenia na jad pszczeli lepiej jest zrezygnować z zakładania i prowadzenia pasieki.

Pszczelarze w do pracy z rodzinami pszczelimi często wykorzystują najczęściej dużą ilości wszelakiego sprzętu oraz narzędzi. Na początek wystarczy kilka podstawowych narzędzi do obsługi rodzin pszczelich, a mianowicie: duto pasieczne, miotełka, podkurzacz, bluza pszczelarska. Sprzęt niezbędny do wykonania miodobrania i pozyskania miodu z własnej pasieki to: miodarka, sito, odstojnik, wanienka oraz widelec do odsklepiania.

Ważna decyzją przed zakupem pszczół jest wybór odpowiedniego ula. Zasadniczo przy produkcji uli wykorzystuje się głównie drewno i poliuretan. Ule ze względu na sposób ułożenia ramek dzielimy na leżaki (w nich plastry pszczele umiejscowione są na jednej kondygnacji, a dodawanie kolejnych odbywa się w poziomie) oraz ule wielokorpusowe (taki ul składa się z kilku kondygnacji, czyli korpusów ustawianych na sobie jeden na drugim).

Miejsce, które ma się stać pasieczyskiem dla naszych pszczół powinno być lekko zacienione, aby rodziny pszczele, oraz pracujący tam ludzie nie byli narażeni na zbyt dużą temperaturę. Teren nie może być jednak podmokły, co mogłoby doprowadzić do rozwoju chorób pszczół, czemu często sprzyja wilgoć.

Rodziny pszczele, odkłady (młode rodzinki), pakiety (sztucznie utworzone roje) najlepiej nabywać w profesjonalnych hodowlach, co daje gwarancję ich jakości oraz pewne pochodzenie matek pszczelich (matki pszczele powinny pochodzić z ras i linii dopuszczonych do rozrodu, czyli takich, które posiadają księgi lub rejestry, ich wykaz prowadzi Krajowe Centrum Hodowli Zwierząt) wykorzystanych przy ich tworzeniu. Transport pszczół przeprowadza się w godzinach późno wieczornych oraz nocnych. Przewożonym rodzinom należy zapewnić odpowiednią wentylację.

Przywiezione na docelowe pasieczysko rodziny ustawia się na stojakach 30-50 cm nad ziemią. Po ustawieniu bezzwłocznie należy otworzyć wyloty uli, aby umożliwić pszczołom przewentylowanie gniazda. W przypadku transportowania w skrzynkach odkładowych do przekładania rodzinek do uli powinno się przystąpić po dokonaniu przez pszczoły oblotu orientacyjnego, czyli najwcześniej po kilkunastu godzinach od przywiezienia.

Akademia Pszczelarza umożliwiając kontakt z nowoczesnym pszczelarstwem jest idealnym partnerem, który ułatwia przejście poszczególnych etapów i osiągnięcie celu, jakim jest posiadanie własnej pasieki i stanie się pszczelarzem.